你今朝收八點 我諗住收工打畀你 可能你而家返到屋企 你叫我唔好打畀你 所以我都冇打畀你 你就趕住沖涼瞓覺 因為你哋仲要返工 到晏晝三點幾 你同我講咗句到了 我以為你咁早出咗去食飯 你同我講 都話去師傅到 我真係唔知道 你都冇同我講過 我冇怪你冇同我講 不過我而家好多嘢都唔知 唔怪你因為你而家好多嘢煩。 你已經冇氣力再同我交代 但係我真係連你做緊乜嘢我都唔知 我又唔敢煩你 我唔知可以點做 我真係好想見到你 唔好話見到你 聽到你把聲 知道你發生咩事我已經覺得好安心 但係呢幾日我完全唔知道你發生過啲咩事 算啦你而家好煩啦 我唔應該要求咁多