今日係我同你分開嘅第13日 心情一樣係咁難過 都係一諗起你就會想喊 而家你連snapchat到delete埋 WeChat block咗我 whatsapp我唔敢 今日兩點幾 我打畀你 我度下你係咪返完a收工 你不斷cut我線 然後你whatsapp我 你話 大佬佢喺我隔離呀 又做乜事呀 對唔住 我冇諗過平日佢放假 平時呢個時候佢都係返緊工 我打畀你一嚟係我好掛住你想聽你把聲 二黎係我想搵你幫幫手 媽媽聽日入院拎住一大袋嘢 屋企部𨋢又壞咗要行落去 我驚我一個人拎唔到咁多嘢扶唔到佢 所以想問下你聽日返乜嘢可唔可以幫下我 不過我都多餘 你都離開咗我 你冇呢個責任去幫我 係我自己諗多咗 我唔想放棄亦都唔會放棄 師傅話你對我已經死咗心九成 但係我有信心我哋一齊返可以好似之前一齊咁開心 因為我真係有好好咁反省過 諗返你最初點解我哋會一拍即刻 就係因為我哋兩個咩都同對方講 由嗰次有人搵我冇同你講之後 你都冇再同我講好多嘢喇 所以係一個惡性循環 可唔可以畀多次機會大家 我重新認識過大家 當我哋好似第一次見面咁樣 咩都講講一晚 好唔好呀